Praca u zagranicznych pracodawców- zasady
Polscy obywatele mogą podejmować pracę u zagranicznych pracodawców na zasadach obowiązujących w kraju zatrudnienia, na podstawie indywidualnych umów zawieranych bezpośrednio z pracodawcami zagranicznymi bądź zawieranych za pośrednictwem upoważnionych organizacji lub instytucji. Podejmując w ten sposób pracę mają pełną swobodę wyboru pracodawcy i nie mają też jakichkolwiek obowiązków w stosunku do polskich urzędów czy instytucji związanych z rynkiem pracy – wyjątek stanowią osoby zarejestrowane w Powiatowym Urzędzie Pracy (PUP) jako bezrobotne.
Dzięki wejściu Polski do Unii Europejskiej podejmowanie pracy w państwach członkowskich UE i EFTA stało się znacznie łatwiejsze. Polacy mogą obecnie swobodnie podejmować zatrudnienie we wszystkich państwach członkowskich UE i EOG. Podejmując pracę w tych krajach nie trzeba starać się o pozwolenie na pracę, należy jednak pamiętać o obowiązujących, odmiennych w każdym z tych państw, przepisach związanych z rejestracją (np. pobytu lub pracy czy w urzędzie podatkowym), ubezpieczeniem społecznym itp. Ich nie przestrzeganie naraża na negatywne konsekwencje określone prawem danego państwa. Państwami, które jako ostatnie zniosły ograniczenia w dostępie do swoich rynków pracy, były Austria, Niemcy.
W Szwajcarii wymagane jest natomiast uzyskanie pozwolenia na pobyt. Od 1 maja 2011 r. warunki jego wydawania zostały złagodzone, jednak od 1 maja 2012 r. wprowadzone zostały kwotowe ograniczenia dla obywateli ośmiu państw UE (Czech, Estonii, Litwy, Łotwy, Polski, Słowenii, Słowacji i Węgier). Kontyngenty mają wynosić ok. 2 tys. pozwoleń rocznie.
Od1 maja 2004 roku nie jest wymagana wiza z prawem do pracy, co dotyczy również wyjeżdżających do pracy sezonowej. Jedynym wymogiem prawnym jest posiadane ważnego dokumentu tożsamości (paszport/dowód osobisty). Ponadto w większości państw członkowskich obywatele UE zamierzający przebywać w danym państwie przez okres dłuższy niż trzy miesiące powinni wystąpić z wnioskiem o zarejestrowanie swojego pobytu.
Spory wynikające ze stosunków pracy zawartych z pracodawcą zagranicznym rozstrzygają sądy pracy kraju przyjmującego. Brak jest regulacji prawnych określających zasady rozpatrywania skarg na pracodawców zagranicznych. Poszkodowany powinien również, jeszcze przed powrotem do kraju, za granicą powiadomić o naruszeniu swoich praw właściwy dla miejsca pobytu polski konsulat.
(źródło:vat.pl)
